Утрыманні з заработнай платы - гэта пытанне, якое тычыцца кожнага работніка. Як абараніць свае правы і што павінен ведаць кожны аб межах утрыманняў, правілах кампенсацыі ўрону і вяртання авансаў? У якіх выпадках наймальнік можа ўтрымаць да паловы заробку, а калі ён абавязаны пакінуць вам не менш за 30%? У гэтым артыкуле мы разбярэмся ў нюансах, каб вы заўсёды ведалі, як дзейнічаць у складаных сітуацыях і абараніць свае інтарэсы.
Згодна з артыкулам 107 Працоўнага кодэкса ўтрыманні з заработнай платы могуць праводзіцца толькі ў выпадках, прадугледжаных заканадаўствам. У прыватнасці, утрыманні з заработнай платы работнікаў для пагашэння іх запазычанасці наймальніку могуць рабіцца па распараджэнні наймальніка:
1) для вяртання авансу, выдадзенага ў лік заработнай платы; для вяртання сум, залішне выплачаных з прычыны рахункавых памылак; для пагашэння нявыдаткаванага і своечасова не вернутага авансу, выдадзенага на службовую камандзіроўку або перавод у іншую мясцовасць, на гаспадарчыя патрэбы, калі работнік не аспрэчвае падставы і памер утрымання. У гэтых выпадках наймальнік мае права зрабіць распараджэнне аб утрыманні не пазней за адзін месяц з дня заканчэння тэрміну, устаноўленага для вяртання авансу, пагашэння запазычанасці, або з дня няправільна вылічанай выплаты;
2) пры звальненні работніка да заканчэння таго рабочага года, у лік якога ён ужо атрымаў працоўны водпуск, за неадпрацаваныя дні водпуску. Утрыманні за гэтыя дні не робяцца, калі працоўны дагавор спыняецца па пагадненню бакоў, калі працоўны дагавор скасоўваецца па жаданні (патрабаванні) работніка ў сувязі з атрыманнем адукацыі па накіраванні наймальніка або выхадам на пенсію, а таксама калі пры звальненні работніку не налічваюцца якія-небудзь выплаты або калі наймальнік, маючы на тое права, не ўтрымаў пры выплаце разліку або ўтрымаў толькі частку запазычанасці работніка;
3) пры кампенсацыі ўрону, прычыненага па віне работніка наймальніку, у памеры да трох яго сярэднямесячных заробкаў.
Заработная плата, залішне выплачаная работніку наймальнікам, у тым ліку пры няправільным прымяненні закона, не можа быць спагнана з яго, за выключэннем выпадкаў падліковай памылкі.
Наймальнік у выпадках, прадугледжаных заканадаўствам, абавязаны рабіць утрыманні з заработнай платы работніка па яго пісьмовай заяве для вытворчасці безнаяўных разлікаў.
Абмежаванні памеру ўтрыманняў з заработнай платы ўрэгулявана артыкулам 108 Працоўнага кодэкса. У прыватнасці, пры кожнай выплаце заработнай платы пасля ўтрымання падаткаў і абавязковых страхавых узносаў у бюджэт дзяржаўнага пазабюджэтнага фонду сацыяльнай абароны насельніцтва памер усіх утрыманняў не можа перавышаць 20 працэнтаў, а ў выпадках, прадугледжаных заканадаўствам аб выканаўчым вядзенні, - 50 працэнтаў.
Пры ўтрыманні з заработнай платы па некалькіх выканаўчых дакументах за работнікам павінна быць захавана не менш як 50 працэнтаў заработнай платы, якая засталася пасля ўтрымання падаткаў і абавязковых страхавых узносаў у бюджэт дзяржаўнага пазабюджэтнага фонду сацыяльнай абароны насельніцтва.
Абмежаванні, устаноўленыя гэтым артыкулам, не распаўсюджваюцца на выпадкі спагнання аліментаў на непаўналетніх дзяцей, расходаў, затрачаных дзяржавай на ўтрыманне дзяцей, якія знаходзяцца на дзяржаўным забеспячэнні. За работнікам павінна быць захавана не менш як 30 працэнтаў заработнай платы, якая засталася пасля ўтрымання падаткаў і абавязковых страхавых узносаў у бюджэт дзяржаўнага пазабюджэтнага фонду сацыяльнай абароны насельніцтва.
Read this text in рус
Comments